စိန့်ဂျိုးဇဖင်းဘခိတာ

စိန့်ဂျိုးဇဖင်းဘခိတာ

စိန့်ဂျိုးဇဖင်းဘခိတာ St. Josepine Bakhita ဟာ ငယ်ရွယ်စဥ်ကတည်းက ပြန်ပေးဆွဲခံရပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျွန်အဖြစ် ထိန်းသိမ်း ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ စိတ်ဝိညာဥ်ရေး လွတ်လပ်မှုက ဖျက်ဆီးမသွား ခဲ့ပါဘူး။ သူမရဲ့ ပါရမီ အားကောင်းမှုက သူမကို ရဟန္တာ တစ်ပါး ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ ဘဝမလှပေမဲ့ သူမရဲ့ လှပတဲ့ ပါရမီ စိတ်ထားကို သူမရဲ့ အတွေးအခေါ် အပြောအဆိုတွေနဲ့ သိနိုင်ပါတယ်။

“ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အကောင်းဆုံး အရာဟာ ကျွန်ုပ်တို့အနေနဲ့ အကောင်းဆုံးလို့ ယူဆထားတဲ့အရာ မဟုတ်ဘဲ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘုရားသခင် အလိုရှိတဲ့ အရာဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်ုပ်ကို ပြန်ပေးဆွဲ ခဲ့ကြတဲ့ လူကုန်ကူးသူတွေနဲ့ ကျွန်ုပ်ကို နှိပ်စက် ခဲ့ကြသူတွေ ပြန်တွေ့ရင် သူတို့ရဲ့ လက်တွေကို ကျွန်ုပ် ဒူးထောက်ပြီး နမ်းပါမယ်။ အဲဒီလိုမျိုး မဖြစ်နိုင်ရင် ယနေ့ ကျွန်ုပ်ဟာ ခရစ်ယာန် တစ်ယောက် ဖြစ်စရာ အကြောင်း မရှိပါဘူး။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း လူတိုင်းကို ချစ်ပြီး ကရုဏာ မေတ္တာ ပြသရပါမယ်။” လို့ သူမ မိန့်ဆို ခဲ့ပါတယ်။

ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးရှိရာ ဗာတီကန် တရားမျှတမှုနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာကောင်စီ ဦးစီးချုပ်ရုံးတို့ကနေ နှစ်စဥ် ဖေဖော်ဝါရီလ (၈) ရက်နေ့ကို လူကုန်ကူးမှု တိုက်ဖျက်ရေး အသိပညာပေး ဆုတောင်းပွဲနေ့ အဖြစ် သတ်မှတ် ခဲ့ပါတယ်။ ဖေဖော်ဝါရီလ (၈) ရက်နေ့ဟာလည်း ဆူဒန်နဲ့ အီတလီ နိုင်ငံတွေမှာ ကလေးဘဝ အသက် (၇)နှစ်အရွယ်မှာ ပြန်ပေးဆွဲ ခံခဲ့ရပြီး ကျွန်အဖြစ် ရောင်းစား ခံခဲ့ရတဲ့ စိန့်ဂျိုးဇဖင်းဘခိတာရဲ့ ပွဲနေ့ဖြစ်ပါတယ်။ လူ့အမြင်မှာတော့ ကံဆိုးခဲ့သူလို့ မှတ်ယူနိုင်ပေမဲ့ သူမနာမည် “ဘခိတာ”ရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကတော့ ‘ကံကောင်းသောသူ’ လို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ အလိုတော်ကို ကြိုးစား ရှာဖွေ ကြံကျင့်ခဲ့လို့လည်း ကံကောင်းသောသူ ရဟန္တာ ဖြစ်လာတာလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။

သူမဟာ ကျွန်ဘဝနဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ ထပ်ဆင့် ရောင်းစား ခံခဲ့ရပြီးမှ ၁၈၈၃ ခုနှစ် ခါတိုအွမ်၊ အူဒမ်ရှိ အီတလီ ကောင်စစ်ဝန်ဖြစ်တဲ့ ကလေးစတို ထံမှာ ရောင်းစား ခံခဲ့ရပါတယ်။ ( ၂ )- နှစ်ကြာပြီးနောက် ကလေးစတိုက သူမကို အီတလီကို ခေါ်ဆောင်ပြီး သူ့ သူငယ်ချင်း ဩဂုတ်စတင်း မိုင်ကယ်ကို ပေးအပ် ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှာ ဘခိတာ ကလေးထိန်း ခဲ့ရတယ်။ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ကံကောင်းချင်တော့ ဗဲနစ်မြို့ ကလေးငယ်တွေ ဘုရားစကား အတန်းကို ကလေးအဖော်ပြု လိုက်ပေးရင်းနဲ့ ကက်သလစ် အသင်းတော် အကြောင်း သူမ စိတ်ဝင်စား လာခဲ့ပါတယ်။ ၁၈၉၀ ခုနှစ်မှာ ဘခိတာဟာ ဆေးကြောခြင်းနဲ့ ခ ရစ္စမား အားပေးခြင်းကို ခံယူရင်း ဂျိုးဇဖင်း နာမည် ခံယူခဲ့ပါတယ်။

အာဖရိကနေ မိုင်ကယ် ပြန်လာတဲ့အခါ ဂျိုးဇဖင်းနဲ့အတူ သူမထိန်းကျောင်း ခဲ့တဲ့ကလေးငယ်ကို ပြန်လည် ခေါ်ယူချင်ပေမဲ့ ဂျိုးဇဖင်းက ငြင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ တရား ရုံတော်မှာ Canossian Sisters ကနိုးရှန် သီလရှင်တွေနဲ့ ဗဲနစ်မှာရှိတဲ့ အသင်းတော်ရဲ့ ဖခင်ကြီးတွေဟာ ဂျိုးဇဖင်း ဘက်ကနေ မားမားမတ်မတ် ရပ်တည် ပေးခဲ့ကြပါတယ်။ ကျွန်တွေ ထားရှိတာကိုလည်း အီတလီ နိုင်ငံရဲ့ ဥပဒေမှာ တရားမဝင်တာကြောင့် ၁၈၈၅ ခုနှစ်မှာ ဂျိုးဇဖင်း ဘခိသာ ကျွန်ဘဝကနေ လွတ်မြောက် ခဲ့ပါတယ်။၁၈၉၃ ခုနှစ်မှာ ဂျိုးဇဖင်းဟာ စိန့်မာဒါလင်းနားရဲ့ ကနိုး ရှန်း သီလရှင် အသင်းဂိုဏ်းထဲ ဝင်ရောက်ကာ (၃) နှစ်ကြာပြီးနောက် ကနိုးရှန်း သီလရှင် တစ်ပါး ဖြစ်လာခဲ့ ပါတယ်။ ၁၉၀၂ ခုနှစ်မှာ သူမဟာ ဆီအိုမြို့ကို ပြောင်းသွားပြီး ချက်ပြုတ်ပေးခြင်း၊ အဝတ်ချုပ်ပေးခြင်း၊ ပန်းထိုး ဇာထိုးခြင်းနဲ့ ဧည့်သည်တွေကို ကြိုဆို ပေးခြင်းဖြင့် တခြား သီလရှင်တွေနဲ့အတူ သာသနာ့ အမှု တော် ထမ်းဆောင် ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှာ သီလရှင်ကျောင်းကို လာရောက် ပညာဆည်း ပူးကြတဲ့ ရွာသူရွာသားတွေဟာ ဘခိတာရဲ့ ပါရမီ ကျင့်စဥ်တွေကို သိလာကြပြီး သူမကို အရမ်းချစ်ခင် လေးစား လာခဲ့ကြတယ်။

သူမဟာ ၁၈၉၆ ခုနှစ်မှာ နောက်ဆုံး သစ္စာ (၃)ပါး ဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ ချစ်ခြင်း လေးစားမှုကို လေးစားပြီး ချစ်စနိုးနဲ့ black mother လို့ ခေါ်ကြပါသေးတယ်။ သူမဟာ ၁၉၄၇ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ (၈)ရက်နေ့မှာ “Our Lady, our lady!” လို့ မယ်တော်သခင်မ နာမည်ကို နောက်ဆုံး ရွက်ဆိုရင်း ပျံလွန်တော်မူခဲ့ပါတယ်။ သူမကို ၁၉၉၂ ခုနှစ်မှာ သူမကို သူတော်မြတ် တင်မြောက်ပြီး နောက် (၈) နှစ် အကြာမှာ ဂျွန် ပေါလ် (၂)ကနေ၂၀၀၀ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ (၁) ရက်နေ့မှာ စိန့်ဂျိုးဇဖင်း ဘခိတာကို ရဟန္တာ အဖြစ် တရားဝင် ကြေငြာ ခဲ့ပါတယ်။

St. Josephine Bakhita,

Pray for us. Amen

ထန်းဟာ, SJ